නැව් බඳ මත

හිරු මියගිය පාළු අහස
අඳුරු වළා මළානික ව ඔහේ ඇදෙන
කිරි පෙණ පිඬු හැපී බිඳෙන
අග මුල නැති රටා මවන

සීත සුළඟ කීරි ගැහෙන
වියරු වෙසින රාව නඟන
දෑස තෙමන
සිත කළඹන

මූදු ලිහිණි
අතරමං ව මග විමසන

සමුදුන් දුර පුරවරයේ
විදුලි රටා තරු මල්කැට
සිතිජ ඉමෙන් මැකී නිවෙන
මෑත නුහුරු දළ රළ පෙළ
ගණ කළුවර
ඉම නොපෙනෙන

මහ මුහුදේ
ගත විතරක් ඔහෙ පාවෙන
සිත පියඹා මතක දිගේ
දුර ඈතක තනිකර ආ
ආදරයේ සොඳුරු සෙවන
පෙම් සෙනසුන
බිළිඳු සිනා මතක දැහැන

රළු සමුදුර
සැඩ නලරළ
ගණ කළුවර
මතක දැහැන
පෙළ ගස්වන
කවි වියමන